Vanochtend ontbeten met een eenvoudig broodje met orange juice en koffie. Vervolgens op weg naar Death Valley. Al heel snel zijn we uit de drukte van Las Vegas en rijden we weer de woestijn in. De temperaturen lopen inmiddels alweer aardig op. Om 10 uur is het al 38 graden. Lang leve de airco!!
De totale tocht van vandaag is ongeveer 420 km lang. Als we Death Valley binnen komen moeten er weer de nodige cliché´s uit de kast komen zoals bizar, bijzonder en apart. Wat is het hier toch een bijzondere wereld. Voor het betreden van het park krijg je nog allerlei waarschuwingen dat je voldoende water bij je moet hebben. Aangeraden wordt om 4 liter per persoon bij je te hebben. Daarnaast natuurlijk voldoende benzine en een auto die in goede staat is want naast de temperatuur moeten er ook grote hoogteverschillen overwonnen worden. En deze combinatie kan funest zijn. Het hoogste punt in Death Valley is op ongeveer 3000 meter en het laagste punt ligt op ruim 80 meter onder zeeniveau!! Dit laagste punt heet Badwater en is ook meteen het warmste punt van het park. Tijdens het rijden komen we uit op maximaal 124 graden Fahrenheit. Dit komt ongeveer overeen met 52 graden Celcius. Het is hier dus buiten de auto niet lang uit te houden. Bij Badwater ligt een hele grote zoutvlakte met een heel klein beetje water dat dus ook ontzettend zout is. Onderweg nog een paar keer gestopt maar nooit te lang uit de auto geweest. In totaal gaan we 3x van ongeveer 1500 meter hoogte naar zeeniveau en weer terug.
Bij het uitrijden van het park zijn we al weer valk bij ons hotel in Lone Pine. Dit is gelegen aan de rand van het Sierra Nevada gebergte waar we meteen ook het hoogste punt van Amerika te zien krijgen, nl. Mount Whitney op iets van 4500 meter hoogte. Op 1 dag zowel het laagste punt als het hoogste punt van Amerika mogen aanschouwen. Met nog steeds ruim 40 graden Celcius op de teller zien we de sneeuw op de bergtoppen liggen. Na aankomst in ons hotel eerst wat kleren gewassen en daarna snel het zwembad in. Lone Pine is nog een echt cowboy dorp met oa. een echte saloon. Helaas mag je pas naar binnen als je minimaal 21 jaar oud bent. Dat doen we dus maar niet. We eten in een Mexicaans restaurant en dit keer lukt het iedereen om zijjn bordje leeg te eten, ondanks 3 schaaltjes Nacho´s voor het eten.
Morgen rijden we naar Yosemite Park via een hele mooie bergroute. Deze route is meestal begin juni pas open omdat dan de sneeuw pas van deze weg af is. We hebben ongeveer 380 km voor de boeg maar gaan niet te vroeg weg. Klein beetje uitslapen misschien...........
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Nou moe, klinkt als een 8-baan!
BeantwoordenVerwijderenGefeliciteerd met Merijns plaatsing. Heeft die volgend jaar ook weer wat te doen.
Hoe is het trouwens met de taal? Spreken ze daar een verstaanbaar Amerikaans, of is het onverstaanbaar cowboy-geknauw?
Rieni