Dag 8 Bryce Canyon

Vandaag stond er een relaxte dag op het programma. Geen verhuizing. Gewoon lekker nog een dagje in Bryce Canyon. Afgesproken om lekker rustig aan te doen. ZO lang mogelijk uitslapen, rustig ontbijten en dan Bryce Canyon bekijken. We hebben uitgeslapen tot maar liefst 7 uur! Dat wil nog niet echt lukken dus. Wel rustig aan gedaan. Dit keer hadden we geen ontbijt bij ons verblijf. Josee en ik zijn toen op pad gegaan om een ontbijtje te scoren. Van Thijs en Merijn hebben we nog geen teken van leven ontvangen. Wij hebben ons tegoed gedaan aan de pancakes met stroop en suiker. Daarna nog een "lekker" bakje koffie. Als ik in Nederland zo'n bakje gezet zou hebben zou ik het weggooien en nog een poging wagen. Hier echter niet. Koffie is hier een redelijk slap aftreksel van zoals het volgens mij bedoeld is. Het gaat hier meer om de kwantiteit dan om de kwaliteit. Helaas is hier geen Starbucks. Ontbijt nog wel op het terras genuttigd maar de temperaturen gaan al behoorlijk oplopen. Het wordt weer een prachtige dag. Uiteindelijk keren Merijn en Thijs ook terug met hun ontbijt (broodje gezond). Om een uur of 11 vertrekken we naar het park dat op slechts 1 mijl van onze lodge verwijderd is. Ook in Bryce canyon is alles weer prima geregeld. Er rijdt een gratis shuttle bus maar je mag ook overal met eigen auto naar toe rijden. Er zijn in totaal meer dan 10 uitzichtpunten waar je overal prima kunt parkeren. Ook hier valt de drukte enorm mee. Parkeerplaats zat. Bryce is ook weer een landschap dat nauwelijks met woorden te omschrijven valt: bizar, futuristisch (of juist niet?). Hopelijk geven de foto's een beetje indruk. Lunch bestaat vandaag weer uit een kaneelbroodje en met de pancakes als ontbijt lukt dat ook wel. Nadat we bijna alle uitzichtpunten hebben gehad hebben Merijn en Thijs het ook een beetje gehad voor vandag. Ik had het plan geopperd om nog een wandeling naar beneden te gaan maken. De jongens vinden dit geen goed idee en gaan met de bus terug naar de lodge. Josee en ik dalen dus af in de canyon en deze Navajo loop is meteen het hoogtepunt van de dag: we komen zo dicht bij de hoodoo's (zo noemen ze de stenen pilaren) dat we er stil van worden. Het pad is zeer steil, warm en vermoeiend maar het is de moeite meer dan waard. Het meest bizarre is dat je tussen de smalle stenen paden ineens een gigantische Douglas spar tegenkomt die tientallen meters in de kloof recht omhoog gegegroeid is en uit de steen lijkt te groeien. Geweldig.
Vanavond proberen we om vroeg naar bed te gaan zodat we morgen vroeg naar Zion National Park kunnen. Overigens kijken Merijn en Thijs meer vooruit naar het bezoek aan Las Vegas. Eindelijk shoppen en flaneren. Ze moeten eerst nog één NP zien te overleven ;-)
Na een heerlijk ijsje en een flesje heerlijk koude Corono gaan we zometeen eerst lekker eten.
Tot morgen............