zaterdag 25 juli 2009

Dag 9 Bryce - Zion

Vandaag stond er na een dag rust weer een autorit op het programma. Het was geen lange reis, slechts twee uurtjes rijden naar onze volgende bestemming: Zion National Park. Hier zo meer over, maar eerst een update over gisteravond. Gisteravond hebben we in het lokale restaurant van een oud cowboy-stadje Ruby`s inn genoemd. We zijn maar met zijn vieren ( net als alle andere Nederlanders) voor het buffet gegaan. Het was een goed buffet, met veel verschillende soorten vlees, salades enz... We hadden een aardige serveerster die opvallend vaak en graag naar ons tafeltje kwam. Waarom werd ons al snel duidelijk: ze vond Merijn nogal een leuke jongen. Elke keer dat ze bij ons tafeltje kwam zat ze Merijn zowat de hele tijd over zn schouder te aaien. Merijn vond de aandacht van deze overjarige juffrouw alleen wat teveel van het goede. Wij hebben ons echter kostelijk vermaakt. Maar goed, nu naar de dag van vandaag!

De dag begon vandaag aan de vroege kant: om 9:00 stond het vertrek gepland. Ontbeten met een kaneel-broodje op een bankje voor onze kamers. Als snel werd de tocht naar Zion voortgezet. Stukje terug over de weg die we 2dagen daarvoor hadden gereden om in Bryce te komen, maar al snel kwamen we bij de afslag richting Zion. Toen we in het park aankwamen met onze Nationale Park pas veranderde het landschap al snel. Dat is heel bizar hier in Amerika, om de zoveel mile maakt de hele natuur een omslag, zo ook nu in Zion. Het zag er allemaal weer schitterend uit, elk park is weer anders. Zion kan je het best omschreven als bos en hoge rode klifrotsen. Door die klimrotsen is het het op 1 na populairste klimgebied van the USA. Ook hier in Zion konden we weer gebruik maken van een shuttle bus, dat is allemaal heel makkelijk, je stapt op de bus en als je eruit wil bij een halte kan je eruit om bijvoorbeeld vervolgens een eindje te lopen of wat plaatjes te schieten. We hebben bij verscheidende haltes een stuk door de mooie natuur gelopen. Na een paar mile lopen kreeg mijn moeder echter honger, dus moesten we het hele traject terug weer afleggen. Geluncht met sandwiches en hamburgers met allemaal een zakje chips! Het schijnt hier een gewoonte te zijn om bij je lunch ook wat chips te nemen, en voor 50 dollar cent extra had je een combo met chips erbij, dus waarom zouden wij als Zeeuwen dat voordeeltje niet pakken? Na nog twee wandelingen na de lunch zijn we maar richting ons hotel vertrokken. Het hotel ziet er mooi uit en is redelijk chique, naar onze mening het beste tot nu toe. We zijn maar meteen in het zwembad en de hot-tub gedoken. Na deze verfrissing zijn we naar het nabijgelegen restaurant gegaan om een hapje te eten. Toen we binnen kwamen schrokken we echter een beetje, het zag er namelijk heel chique uit en daar waren we niet echt op gekleed. Maar nadat er een paar Amerikanen in hun hempje en met hun pet op binnen kwamen voelden we ons al gauw op ons gemak! We kozen deze keer allemaal voor een pizza. De pizza's waren erg lekker, maar nogal goed gevuld waardoor papa de enige was die hem opat. Dat zijn we niet echt gewend met onze eet-lust. Op dit moment zitten papa en mama met hun eigenzette koffie van chloorwater op de veranda. Merijn en ik zijn lekker aan het liggen op de kamer, aan het rusten voor morgen. Want morgen gaan we namelijk naar Las Vegas, we kijken hier allebei erg naar uit en hebben al een outlet-center gevonden om onze eerste kleren van de vakantie in te gaan slaan. Daar morgen meer over.

Groeten, Thijs

1 opmerking:

  1. waar blijven de berichten uit Las Vegas??? Alles vergokt zeker of juist veel gewonnen en niets met ons willen delen. We wachten in spanning.

    BeantwoordenVerwijderen